Κάθε που βραδιάζει η καρδιά δεν ησυχάζει
μόνο για σένα μου μιλά
κι έρχονται εικόνες περασμένες ώρες
μόνη μου με βρήκανε ξανά

Κάθε που βραδιάζει το σύννεφο φωλιάζει
γυρίζω πίσω πάλι στα παλιά
σκέφτομαι εσένα δε θέλω άλλον κανένα
μονάχα τη δική σου αγκαλιά

Κι όταν ξημερώνει η καρδιά δεν ημερώνει
σε σένανε η σκέψη της γυρνά
είσαι στο μυαλό μου σε έχω άνθρωπό μου
κι ας είσαι τώρα τόσο μακριά

Κάθε που βραδιάζει το σύννεφο φωλιάζει
γυρίζω πίσω πάλι στα παλιά
σκέφτομαι εσένα δε θέλω άλλον κανένα
μονάχα τη δική σου αγκαλιά