Ξύπνησα γκρίζος σήμερα και φώτισα μετά
ο ήλιος κάνει ήμερα του κόσμου τα θεριά,
κι από του κόσμου τ’ άγρια το πιο θεριό η ψυχή
τη μια σε πάει στ’ άγια, την άλλη στην πληγή.

Αχ, του ανθρώπου η ψυχή
αλλού βαθιά κι αλλού ρηχή
πότε σε πνίγει μέσα της
πότε την κυβερνάς εσύ.

Ξύπνησα γκρίζος μέσα μου και μέσα μου είδα φως
αυτός ο ήλιος μάτια μου είναι ήλιος μυστικός
στου κόσμου όλα τα μυστικά το πιο κρυφό η ψυχή
κρατάει τα πάθη σκοτεινά και τα φωτίζει αυτή.

Αχ, του ανθρώπου η ψυχή
αλλού βαθιά κι αλλού ρηχή
πότε σε πνίγει μέσα της
πότε την κυβερνάς εσύ.