Μια φωτογραφία σου κοιτώ
είμαι μόνη τώρα πάλι εδώ,
βρέχει και στο τζάμι έξω βλέπω,
είσαι μακριά και δεν αντέχω.

Θα σκορπίσω τα κομμάτια μες στο σπίτι
τις παλιές φωτογραφίες που `χαμε μαζί,
και θα πιω ένα ποτήρι στην υγειά σου,
και για όλα αυτά που ζήσαμε εμείς μαζί.

Πως περνάν οι μέρες κι εγώ εδώ
μόνη απ’ το τζάμι να κοιτώ,
μήπως σταματήσει η βροχή
φως μου, λείπεις κι έχω τρελαθεί.

Θα σκορπίσω τα κομμάτια μες στο σπίτι
τις παλιές φωτογραφίες που `χαμε μαζί,
και θα πιω ένα ποτήρι στην υγειά σου,
και για όλα αυτά που ζήσαμε εμείς μαζί.