Αν θες να μείνουμε στα λόγια της φωτιάς
κάψε τα χρόνια που `λεγες πως μ’ αγαπάς
κι εγώ θα φέρω πίσω τη γη πριν σ’ αγαπήσω
βαθιά, όπως το αίμα την καρδιά.

Της φωτιάς τα λόγια είπαμε κι οι δυο
πώς να ησυχάσεις, πώς να κοιμηθώ
πώς να με ξεχάσεις, πώς να σ’ αρνηθώ
που έναν κόσμο λόγια είπαμε κι οι δυο,
πώς να με ξεχάσεις, πώς να σ’ αρνηθώ.

Αν θες να φύγεις απ’ αυτό που αγαπάς
δεν έχει τρόπο ούτε δρόμο για να πας
δεν έχει φως καρδιά μου, να μην ξυπνάς δικιά μου
στη γη σαν ξημερώνει το πρωί.

Της φωτιάς τα λόγια είπαμε κι οι δυο
πώς να ησυχάσεις, πώς να κοιμηθώ
πώς να με ξεχάσεις, πώς να σ’ αρνηθώ
που έναν κόσμο λόγια είπαμε κι οι δυο.

Πώς να με ξεχάσεις, πώς να σ’ αρνηθώ.