Τα παιδιά των είκοσι και είκοσι ένα
Που η καρδιά τους βρίσκεται
Τον περισσότερο καιρό
Έξω από το στήθος τους
Πάνω σε ένα δένδρο
Να κοιτάει τον κόσμο με θυμό και φόβο

Τα παιδιά που έχασαν
Μόλις πριν δυο μέρες
Την γεύση των παιγνιδιών
Και ξεχνιούνται ακόμα να παίζουν
Στον ύπνο τους
Με κούκλες και ξύλινα
Κουνιστά αλογάκια

Τα παιδιά των είκοσι και είκοσι ένα
Που ζητούν να μάθουνε σε πέντε λεπτά
Πώς κερδίζεται η ζωή
Πώς γεννιέται ο έρωτας