μουσόφιλος
19-11-2018 21:27 | Συνήθως η αυθορμησία είναι το έδαφος της πρώτης ύλης, που έρχεται άμεσα από την ψυχή μαζί με τη φωνή, η ίδια η φυσική φωνή ως φορέας αισθημάτων. Χρειάζεται πάντα και κάτι άλλο για να γίνει ποίηση αυτή η πρώτη ύλη. Χρειάζεται η τέχνη, που θα μετουσιώσει την ύλη σε μουσική, αφού την απαλλάξει από το βάρος της ζωτικής ανάγκης, που την κρατεί στο επίπεδο των αισθηματικών εκκενώσεων. Και όμως η ποίηση της Μαρίας Πολυδούρη μοιάζει να 'ναι ευθύς αμέσως έτοιμη, χωρίς νά 'χει ανάγκη να υποστεί αυτή την αλλοίωση και διαμόρφωση, σάμπως ο παράγων Τέχνη νά 'ναι σύμφυτος με την ύλη και βγαίνει μαζί της με τη φωνή. Κινδυνεύει να μην είναι αποτέλεσμα από τη διαμορφωτική ενέργεια του πνεύματος, αλλά κατάσταση της ψυχής.
[...] Τα αισθήματα επίσης είναι γνωστά, μάλλον ένα και μόνον αίσθημα: ο έρωτας και μάλιστα ο πιο γνήσια γυναικείος αισθηματικός έρωτας με τις αποχρώσεις της μελαγχολίας, νοσταλγίας, περιπάθειας, τρυφερότητας, θανάσιμης απελπισίας. Όμως όλα τούτα τα γνωστά τα σώζει μια πνοή αλήθειας, που ενώ είναι κατάσταση ζωής, δεν βουλιάζει στη πεζολογία που πληγώνει, κατορθώνει και κινείται τις περισσότερες στιγμές επάνω απ' την τριβή, είναι, να πει κανείς, το τριμμένο διασωμένο μέσα σ' έναν αέρα μουσικής, που βεβαιώνει την παρουσία της ψυχής, μιας ψυχής γυναικείας με την ιδιαίτερη εκείνη υφή της θηλυκότητας.
[...] Το βλέπει κανείς πως η ποίηση αυτή είναι σκέτη, απλή ομιλία και εξομολόγηση.
Ο έρωτας από αισθηματική πληρότητα ξεπερνάει τον ίδιο το χώρο του αισθηματισμού και γίνεται δύναμη, που μεταμορφώνει την ύπαρξη, μέσα στο λαμπρό φως μιας μυστικής γέννησης.
Όμως και πάλιν, για να βαστάξει τον πόνο της και να δικαιώσει τη ζωή της -με την πιο μεστή και εξαίσια δικαίωση- και για ν' αντιπροβάλει ένα φως στο μέγα σκοτάδι του φριχτού Οράματος, της φτάνει που ένας άνθρωπος την αγάπησε, της φτάνει που ένας άνθρωπος την κράτησε στα χέρια του μια νύχτα και την φίλησε στο στόμα. Είναι τόσο πλούσια, τόσο μεγάλη αυτή η χαρά, ώστε την γεμίζει ακόμα και νικάει τον πόνο της, και η ματωμένη φωνή που σκίζεται -μα και πού βρίσκει πάντα τη δύναμη να 'ναι ένας γλυκύτατος κελαϊδισμός- ξεχύνεται στο πιο θεσπέσιο κι ακράτητο ερωτικό υμνολόγημα: «Μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου».
Γιατί η Πολυδούρη έγραφε τα ποιήματα της όπως και το ατομικό της ημερολόγιο. Η μεταστοιχείωση γινόταν αυτόματα και πηγαία. Κι αν στους περισσότερους της νεορρομαντικής σχολής το βιωματικό στοιχείο -τόσο κυριαρχικό σε όλους τους- ήταν μια πρώτη ύλη που περνούσε από διαδοχικές διαφοροποιήσεις, ώσπου να φτάσει στο ποίημα, γι' αυτήν η έκφραση εσήμαινε κατ' ευθείαν μεταγραφή των γεγονότων του συναισθηματικού της κόσμου στην ποιητική γλώσσα της εποχής, με όλες τις εξιδανικεύσεις, τις ωραιοποιήσεις και τις υπερβολές, που της υπαγόρευε η ρομαντική της φύση κι η ατμόσφαιρα του περιβάλλοντος.
[...] Γιατί, πέρα απ' τις κοινότοπες συναισθηματικές διαχύσεις, η Πολυδούρη έχει κατά βάθος κάτι το δαιμονικά ανυποχώρητο. Παρόμοια με τον Καρυωτάκη, θηρεύει κι εκείνη με τον τρόπο της το απόλυτο, που γίνεται μάλιστα στην περίπτωση της πιο τελεσίδικα ανέφικτο, καθώς ο ασίγαστος ερωτισμός της τη σπρώχνει τελικά να το εντοπίσει στη μορφή του αυτόχειρα ποιητή, όταν ο θάνατος τον είχε κάνει απλησίαστο, ώσπου δεν της μένει πια παρά «στου έρωτα την άγρια καταιγίδα να ιδεί να μετρηθούν γι' αυτήν θάνατος και ζωή».
Η ποιητική γλώσσα και η ομοιοκαταληξία της Πολυδούρη ως και η στιχουργία αυτής, παρ' όλην την ποικιλίαν των ευχερώς χρησιμοποιηθέντων ρυθμών, από της οποίας μετέστη τέλος εις τον ελεύθερον στίχον, χαρακτηρίζεται υπό φυσικότητος.
[...] Είναι λυρική και όχι μόνον υπό την γραμματολογικήν έννοιαν, αλλά και υπό την τεχνικήν, τουτέστιν εις την ουσίαν και την υφήν της ποιητικής μορφής, όπου επιδιώκει την λεπτότητα, την λιτότητα, την διαφάνειαν και την οξύτητα. Η λυρική ελεγεία εμφανίζεται εις σημεία τινα του έργου της μετ' αρτιότητος ουχί συνήθους.
Από τα τραγούδια της Μαρίας δεν ήξερα κι ακόμα δεν καλοξέρω παρά μόνο ένα τραγούδι, εκείνο που καθιέρωνε τον έρωτα της στον αγαπημένο της που δεν υπήρχε πια, αυτό που λέγεται «Γιατί μ' αγάπησες» και που 'φτανε για τη ψυχή μου, γιατί η λυρική γυναικεία της φωνή ανέβαινε σε τούτο το τραγούδι με την καθαρότητα ενός αηδονίσιου τραγουδιού μέσα στη νύχτα που ολοένα υψώνονταν κυρίαρχη γύρωθε κι απάνωθέ της μ' όλα της τα σκότη, αλλά και μ' όλα της τ' αστέρια ακόμα.
Δεν ξέρουμε αν η ίδια η ποιήτρια είχε συνείδηση της εξαιρετικής οξύτητας των ερωτικών της κραυγών. Προπάντων, αν είχε σκεφθεί άμεσα τον αναγνώστη, αν έγραφε για τον αναγνώστη, μ' άλλα λόγια για τη φήμη. Ο συνηθισμένος τύπος του λογοτέχνη είναι εκείνος που ζει για να γράφει. Εκείνος, δηλαδή, για τον οποίο τα ίδια τα πάθη αποκτούν αξία μόνο απ' τη στιγμή που θα βρουν έκφραση καλλιτεχνική. Η Πολυδούρη όμως ζει για να ζήσει. Κι όταν χαράζει στο χαρτί τους στίχους της, δεν αποβλέπει στον αναγνώστη, αλλά στην ίδια τη δική της ανάγκη να δώσει στο ηφαίστειο της διέξοδο.
[...] Παρ' όλα αυτά, νομίζω πως φτάνει ν' αγγίξουμε με το δάχτυλο την πληγή της Πολυδούρη, για να νιώσουμε να μας διαπερνάει το ρίγος που έκανε και την ίδια να βγάζει αυτές τις κραυγές: «Μόνο γιατί με κράτησες στα χέρια σου …»
Πότε άλλοτε η ποίησις μας ανέβασε σε τέτοιες κορυφές ερωτικής απελπισίας; [Ποικίλα λογοτεχνικά σχόλια για το ποίημα από Θέμελη, Παράσχο, Άγρα, Σικελιανό, Χατζίνη κ.λπ. Πηγή: http://users.sch.gr]
|
ακριτας
25-05-2017 22:21 | Δρόμοι παράλληλοι και μοιραίοι. ::angel.:: |
Χρήστος Κέφης
09-10-2014 18:13 | Αυτό το τραγούδι έχει κάνει φοβερή εντύπωση σε πολύ κόσμο! Και το λέω αυτό επειδή σπουδάζω Φιλόλογος στο Πανεπιστήμιο Αθηνών και βρήκαμε ευκαιρία να το ακούσουμε όλα τα παιδιά του τμήματός μας μαζί! Χώρια που η καθηγήτριά μας πλησίασε στο μικρόφωνο και το σιγοτραγουδούσε! Γι' αυτό θέλω να το αφιερώσω σε όλους τους φίλους από τη Σχολή. ΚΙ επί τη ευκαιρία μπράβο στα παιδιά! |
lolpartsaklo
10-09-2014 12:59 | ::love.:: |
emotion
21-02-2014 08:53 | Αχ θέε μου!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Αυτό το ποίημα της Αθανατης Πολυδούρη , είναι μαγεια!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! και η εκτέλεση της Αρβανιτάκη ειναι Κ-Α-Τ-Α-Π-Λ-Η-Κ-Τ-Ι-Κ-Η!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! Είναι ένα απ'τα πιο ωραία ποιήματα!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!!! ::smile.:: ::smile.:: ::smile.:: |
Χρήστος Κέφης
21-07-2012 18:15 | Χώστε ρε παίχτες κι οι τρεις... |
aridaios
19-09-2011 01:37 | ΜΟΝΑΔΙΚΟ ::rock.:: |
entexnα
24-12-2010 12:49 | Teleio....To eixe auto to poihma sto vivlio twn keimenwn mou kai mas rwthse h ka8hghtria ama gnwrizoume an exei melopoih8ei...Akoma 8umamai to xamogelo pou eixe zwgrafistei sto proswpo mou otan ths apanthsa oti uparxei kai me koita3e ekplhkth epeidh to gnwriza....::15755.:: Xairomai pou kati tetoia diamantia 3e8avontai kai melopoiountai... ::up.:: ::theos.:: |
ελενη κ.
28-11-2010 16:09 | ΠΑΙΔΙΑ ΠΙΣΤΕΥΩ Η ΕΡΜΗΝΕΙΑ ΤΗΣ ΑΡΒΑΝΙΤΑΚΗ ΕΙΝΑΙ ΚΑΛΥΤΕΡΗ ΑΠΟ ΟΛΕΣ, ΔΕΝ ΣΥΓΚΡΙΝΕΤΑΙ Η ΦΩΝΗ ΤΗΣ |
vbotis
06-08-2010 01:44 | Στην εκτέλεση με την Πόπη Αστεριάδη (1969) τη μελοποίηση έχει κάνει ο Γιάννης Σπανός. |
Gabri_gk
31-08-2009 07:27 | Ο τίτλος που ποιήματος είναι "Μόνο γιατί μ' αγάπησες"!!! |
Αφιερωμένο από Δημήτρης - Πρέβεζα
για Πιπίνα - Πρέβεζα
11-04-2009 09:30 | ::kiss.:: ::kiss.:: |
dimopap
11-04-2009 09:24 | Αξίζει να δείτε τη σειρά του Καρυωτάκη στην ΕΤ1 και να το ξανακούσετε σε άλλη εκτέλεση |
spinakos
31-03-2009 03:17 | ΟΤΙ ΚΑΙ ΠΟΥΜΕ ΕΜΕΙΣ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΑ! ΕΓΩ ΚΑΘΕ ΠΡΩΙ ΤΟ ΑΚΟΥΩ ΚΑΙ ΗΡΕΜΩ, ΜΟΥ ΑΓΓΙΖΕΙ ΤΗΝ ΨΗΧΗ ΜΟΥ!!!! |
tasa60
22-03-2009 15:01 | μια πεταλουδα η ψυχουλα της.φτερουγησε γυρω απο την φλογα της αγαπης και καηκε. σαν φοινικας ομως αναδυθηκε και μετουσιωσε τον πονοτης σε ποιηση.μακαρι κι εμεις! |
ΛΟΦΟΣ
27-10-2008 05:08 | λόγια ψυχής |
tzanidisjohn
25-09-2008 08:48 | Προτείνω να το ακούσετε αυτό το ποίημα και από την Πόπη Αστεριάδη που το είπε πρώτη |
ΘΕΟΔΩΡΑ-ΙΩΑΝΝΑ
10-06-2008 04:59 | ::theos.:: φοβερό απίστευτη η κάθε λέξη που χρησιμοποιεί για να εκφραστεί. |
Αφιερωμένο από οοο - οοο
για οοοο - οοο
28-05-2008 01:29 | Μόνο γιατί μ αγάπησες γεννήθηκα γι αυτό η ζωή μου εδόθη. Στην άχαρη ζωή την ανεκπλήρωτη μένα η ζωή πληρώθη. Μόνο γιατί μ αγάπησες γεννήθηκα. (10.03.2006 @ 12:24)
|
Έλλη Ευσ.
15-04-2008 08:16 | Σε 20 χρόνια, να το θυμάσαι... |
Αφιερωμένο από μαργαριτα - αθηνα
για χρηστο - πυργο
03-04-2008 08:22 | μονο γιατι οπως περασα με καμαρωσες.. |
candy-candy
29-02-2008 10:47 | όποιος το έχει ας μου στείλει μήνυμα... είναι απλά υπέροχο... |
Αφιερωμένο από ΑΦΡΟΔΙΤΗ - ΑΘΗΝΑ
για ΣΤΕΦΑΝΟ - ΑΘΗΝΑ
30-01-2008 06:33 | ΟΤΑΝ ΣΕ ΚΟΙΤΩ ΒΛΕΠΩ ΦΛΟΓΑ Κ ΚΑΗΜΟ! |
Αφιερωμένο από Γεωργία - Πτολ/δα
για Γρηγόρη - Πτολ/δα
18-10-2007 15:08 | Σ'αγαπώ!!! |
Αφιερωμένο από Δημήτρης - Βόλο
για Αναστασία - Θεσσαλονίκη
18-10-2007 15:03 | Για εσένα που αγαπώ και θέλω να μοιραστώ τη ζωή μου μαζί σου!!!
::kiss.:: |
Αφιερωμένο από ΔΑΝΑΗ - ΑΘΗΝΑ
για ΔΗΜΗΤΡΗ - ΑΘΗΝΑ
17-09-2007 11:22 | Για σενα η ζωη μου εδοθη.... |
deti
14-08-2007 08:51 | Σα να μ' ακολουθούσες όπου πήγαινα..
σα να περνούσες κάπου εκεί σιμά μου..
Μόνο γιατί σε σεναν άρεσε.. |
D.JENNY!
26-06-2007 05:01 | Όλες οι στροφές έχουν ως εξής:
1) ΔΕΝ ΤΡΑΓΟΥΔΩ ΠΑΡΑ ΓΙΑΤΙ Μ΄ ΑΓΑΠΗΣΕΣ.....
2) ΜΟΝΟ ΓΙΑΤΙ ΜΕ ΚΡΑΤΗΣΕΣ ΣΤΑ ΧΕΡΙΑ ΣΟΥ....
3) ΜΟΝΟ ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ ΜΕ ΚΟΙΤΑΞΑΝ ΜΕ ΤΗΝ ΨΥΧΗ ΣΤΟ ΒΛΕΜΜΑ, ΠΕΡΗΦΑΝΑ ΣΤΟΛΙΣΤΗΚΑ ΤΟ ΥΠΕΡΤΑΤΟ ΤΗΣ ΥΠΑΡΞΗΣ ΜΟΥ ΣΤΕΜΜΑ, ΜΟΝΟ ΓΙΑΤΙ ΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ ΜΕ ΚΟΙΤΑΞΑΝ...
4) ΜΟΝΟ ΓΙΑΤΙ ΟΠΩΣ ΠΕΡΝΑΓΑ ΜΕ ΚΑΜΑΡΩΣΕΣ.....
5) ΓΙΑΤΙ ΔΙΣΤΑΧΤΙΚΑ ΣΑ ΝΑ ΜΕ ΦΩΝΑΞΕΣ ΚΑΙ ΜΟΥ ΑΠΛΩΣΕΣ ΤΑ ΧΕΡΙΑ ΚΙ ΕΙΧΕΣ ΜΕΣΑ ΣΤΑ ΜΑΤΙΑ ΣΟΥ ΤΟ ΘΑΜΠΩΜΑ -ΜΙΑ ΑΓΑΠΗ ΠΛΕΡΙΑ, ΓΙΑΤΙ ΔΙΣΤΑΧΤΙΚΑ ΣΑ ΝΑ ΜΕ ΦΩΝΑΞΕΣ.
6)ΓΙΑΤΙ, ΜΟΝΟ ΓΙΑΤΙ ΣΕ ΣΕΝΑΝ ΑΡΕΣΕ.....
7)ΜΟΝΟ ΓΙΑΤΙ Μ΄ΑΓΑΠΗΣΕΣ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ.....
8)ΜΟΝΑΧΑ ΓΙΑ ΤΗ ΔΙΑΛΕΧΤΗΝ ΑΓΑΠΗ ΣΟΥ........
9)ΜΟΝΑΧΑ ΓΙΑΤΙ ΤΟΣΟ ΩΡΑΙΑ Μ΄ ΑΓΑΠΗΣΕ ΕΖΗΖΑ, ΝΑ ΠΛΗΘΑΙΝΩ ΤΑ ΟΝΕΙΡΑΤΑ ΣΟΥ, ΩΡΑΙΕ ΠΟΥ ΒΑΣΙΛΕΨΕΣ, ΚΙ ΕΤΣΙ ΓΛΥΚΑ ΠΕΘΑΙΝΩ, ΜΟΝΑΧΑ ΓΙΑΤΙ ΤΟΣΟ ΩΡΑΙΑ Μ΄ ΑΓΑΠΗΣΕΣ.... |
D.JENNY!
21-06-2007 03:41 | Ανυπέρβλητο! Το ποίημα της Πολυδούρη έχει κι άλλους στίχους που δεν τραγουδήθηκαν από την Ελευθερία! : Μονάχα γιατί τόσο ωραία μ΄ αγάπησες έζησα να πληθαίνω τα ονείρατά σου, ωραίε, που βασίλεψες... κι έτσι γλυκά πεθαίνω... μονάχα γιατί τόσο ωραία μ΄ αγάπησες! |
D.JENNY!
21-06-2007 03:34 | Ανυπέρβλητο! Το ποίημα της Πολυδούρη έχει και άλλους στίχους μου δεν τραγουδήθηκαν! |
Αφιερωμένο από ΣΤΕΛΛΑ - ΘΕΣ/ΝΙΚΗ
για ΓΙΩΡΓΟ - ΘΕΣ/ΝΙΚΗ
18-04-2007 11:26 | ::love.:: |
ggeorgan
24-01-2007 16:55 | Ανακριβές ότι η πρώτη ερμηνεύτρια ήταν η Ελευθερία Αρβανιτάκη. Πρώτη ήταν η Πόπη Αστεριάδη με περίπου είκοσι χρόνια διαφορά, αν όχι περισσότερα ! |
marinakiii
15-01-2007 09:25 | ::yes.::
παιδια ειμαι νέα και ετυχε να διαβασω αυτο πρωτο....Επαρκες κινητρο για να γινω φαν! |
deti
09-01-2007 17:41 | Μόνο γιατί όπως πέρναγα με καμάρωσες..
Γιατί, μόνο γιατί σε σεναν άρεσε..
γι' αυτό έμειν' ωραίο το πέρασμά μου.. |
χρήστη
23-12-2006 20:18 | ΑΛΗΘΕΙΑ ΚΑΙ ΟΝΕΙΡΟ. ΨΥΧΗ. ΤΕΛΟΣ |
sugar_19
09-12-2006 03:31 | Η Μαρία Πολυδούρη είναι μια ποιήτρια η οποία δεν έδωσε το δικαίωμα στον ευατό της να μεγαλουργήσει.
Παρόλα αυτά το δείγμα που μας άφησε φεύγοντας τόσο νωρίς είναι κάτι περισσότερο από εκπληκικό...
Ο έρωτας της για τον Καρυωτάκη πρώτα ποίημα από την πένα της και έπειτα τραγούδι με τις νότες του Δ. Παπαδημητρίου...
|
Stavros
05-10-2006 12:42 | Δε θελώ να φυγω μακρυα σου
Δεν ειναι ζητημα τοπου το φευγιο
Να γλυτωσω δηλαδη απο τι; Απο τον πονο να γλυτωσω;
Με τσουζει το ματι και βγαζω το ματι;
Σταθηκα δειλος. Παντα το βαζα στα ποδια. Ειναι υψιστη δωρεα ο πονος ματια μου. Τα πιο σπουδαια μετα απο πονο κερδιζονται. Η χαρα να σε εχω ζητα για τιμημα την αγωνια. Ερχομαι να στην ξαναδωσω. Το μεγεθος της χαρας καθοριζει το μεγεθος της αγωνιας. Ειναι δικαιο. Το αποδεχομαι. Η ηδονη του να σ αγγιξω ζητα για τιμημα τη ζωη μου. Στη φερνω. Αξιζει. Ειμαι ριζωμενος απ οταν σε γνωρισα και δε γινεται να ξεριζωθω. Μια νυχτα ερωτα και ας χαθω μετα στη σκοτεινια του
τιποτα, του χωρις εσενα. Θ αναπαυθω εν ειρηνη μιας και ολα θα τα αποκτησω σε μια νυχτα. Αν δε με θες σκοτωσε με. Εδω που εφτασα και οταν τελειωσει η νυχτα ο θανατος μονο απομενει για να ολοκληρωσω την υπαρξη μου. Να ζησω μαζι σου και να πεθανω μαζι σςου. Αυτη ειναι η μοιρα μου. Καθε αλλη μοιρα με διαφθειρει γιατι δεν ειναι δικια μου. Να φτασω κοντα σου θελω. Να σε αγγιξω, να σε ακουμπησω, να περασω μεσα σου και να τελειωσω με οργασμο τη ζωη μου. Ο πιο μοναχικος δρομος αγαπη μου ειναι αυτος που με παιρνει μακρια σου μα ειναι κυκλωτος και με φερνει παλι σε σενα. Οδοιπορω μακρια σου προς κοντα σου απο τη στιγμη που γεννηθηκα. Τρομαζω, στεκομαι και αναρωτιεμαι ποια εισαι χωρις να παψω ομως να ερχομαι σε σενα. Εισαι αυτη που φευγω και ερχομαι. Σημειο φυγης των γραμμων μου. Κρατω για μπαστουνι ενα καλαμι γιατι ασθενω απο τον πυρετο της στερησης σου.
Θα μαι διπλα σου οτι και αν εχει η μοιρα για μας γραμμενο.
Κατω απο τα αστερια... Για παντα... Δικος σου Πολυμνια μου... |
Polumnia.katsa.
02-10-2006 03:15 | zhleuw pou katafere toso magika na apotupwsei ton erwta ths panw sto xarti kai na mas ta3idersei kai emas mazi ths!
kai kati akomh gia to sxolio parapanw.den mporeis na valeis ston erwta metro. alimono s'autous pou agapoun me metro....den agaphsan pote.
Monaxa gia thn dialexth agaph sou mou xarise h augh roda sta xeria... se latreuw prigkhpa mou!!
Katw apo t'asteria gia panta dikh sou! ::love.:: |
Αφιερωμένο από deti - -
για - - -
28-09-2006 09:37 | Μόνο γιατί όπως πέρναγα με καμάρωσες.. |
annaΤi
01-08-2006 07:07 | υπέροχα θυληκό, γυναικείο, διαχρονικό... με αντάξια ερμηνία και μουσική ένδυση... |
Ανώνυμο σχόλιο
06-07-2006 | ΑΠΛΑ ΜΟΝΑΔΙΚΟ |
Ανώνυμο σχόλιο
14-04-2006 | Ολα οσα νιώθω υπαρχουν γραμμένα σε αυτό το ποίημα!Συμφωνώ με κάθε στίχο. |
Ανώνυμο σχόλιο
10-04-2006 | "...Γιατί, μόνο γιατί σε σένα άρεσε, γι αυτό έμειν' ωραίο το πέρασμά μου..." Ειλικρινά είναι η συγκλονιστικότερη έκφραση για τον έρωτα που έχω ακούσει ποτέ. Κάθε φορά που συναντάω αυτή τη φράση δακρύζω... |
Ανώνυμο σχόλιο
05-04-2006 | Η απόλυτη εξάρτηση είναι κακό πράγμα κ η Πολυδούρη το απέδειξε με τον άδικο χαμό της.Ο έρωτας είναι κινητήριος δύναμη και όχι τροχοπέδη.Κατ'εμέ το ποίημα είναι ονειρικό κι ακριβώς επειδή είναι ονειρικό καλό είναι να ταξιδεύει μέσα στα όρια των ονείρων.Μην το εκλάβετε ως κυνικότητα...Είναι όμορφο να αγαπάς αλλά παν μέτρον άριστον!ʼψογος ο Παπαδημητρίου.μελοποιεί με ιδιαίτερη ευαισθησία την καταραμένη αγάπη της για τον Καρυωτάκη. |
Ανώνυμο σχόλιο
22-03-2006 | Η αγαπη της για τον Καρυωτακη φαινεται τοσο μεσα απο τα ποιηματα της οσο και απο τη ζωη της και ειδικα απο το τέλος της, αφου η στενοχώρια για το χαμο του αγαπημενου της τη λύγισε. Η αγαπη ειναι πολυ απλη και αθώα τελικα όταν της το επιτρεπουμε και δεν την πνιγουμε κατω απο εγωισμο και κτητικοτητα. Μακαρι να με αγαπουσαν κι εμενα ετσι. |
Αφιερωμένο από m -
για g -
10-03-2006 02:24 | Μόνο γιατί μ αγάπησες γεννήθηκα
γι αυτό η ζωή μου εδόθη.
Στην άχαρη ζωή την ανεκπλήρωτη
μένα η ζωή πληρώθη.
Μόνο γιατί μ αγάπησες γεννήθηκα.
::love.:: ::love.:: |
Αφιερωμένο από Σάλι -
για Γκάρι -
15-02-2006 16:07 | Στον άντρα που δεν υπάρχει... ::love.:: ::love.:: |
Ανώνυμο σχόλιο
12-02-2006 | Μια αληθινη αγαπη...... |
Ανώνυμο σχόλιο
12-02-2006 | ΤΕΛΕΙΟ!!!!!!!!(ΜΑΡΙΑ) |
Αφιερωμένο από mag - cosmos
για gou - cosmos
06-02-2006 06:12 | Μόνο γιατί μ'αγάπησες γεννήθηκα, γι'αυτό η ζωή μου εδόθη. Στην άχαρη ζωή την ανεκπλήρωτη μένα η ζωή πληρώθη... ::love.:: ::love.:: |
Ανώνυμο σχόλιο
03-02-2006 | Κατα'ρχήν αυτό είναι το καλύτερο ποιημα που έχω διαβάσει ποτέ μου. Το εχω διαβάσει όλο και την πρωτη φορά έμεινα άναυδη. Είναι τοσο βαθιά τα συναισθήματα της και η αγάπη της για τον καρυωτάκη που και μόνο που το διαβάζεις το νιώθεις και εσύ. Είναι άψογο! |
Αφιερωμένο από Μαρια - Αθηνα
για Τασο Σ. - Αθηνα
25-01-2006 05:59 | Γι αυτο που ζησαμε στην Αθηνα..για μενα ενα μεγαλο ερωτα.Για σενα δε ξερω.Εχω κλειδωσει την καρδια μου..θα σε περιμενω παρολο που ξερω πως δε ξαναρθεις,μεχρι την τελευταια μου πνοη ::love.:: ::love |
libido
29-11-2005 | υπέροχη εκτέλεση!!! υπέροχο ποίημα, μου θύμισε το "άσμα ασμάτων" του Σολωμόντα! |
Ανώνυμο σχόλιο
29-10-2005 | καμάρωσες |
Ανώνυμο σχόλιο
29-10-2005 | καμάρωσες |
Ανώνυμο σχόλιο
11-10-2005 | ΣΥΓΚΛΟΝΙΣΤΙΚΗ! |
Ανώνυμο σχόλιο
23-09-2005 | το πρώτο ποιημα που διάβασα και με άγγιξε τόσο!Απλά! |
Ανώνυμο σχόλιο
21-09-2005 | το βιωματικο υλικο σταθηκε κυρια πηγη εμπνευσης της μαριας πολυδουρη!λεγεται οτι το συγκεκριμενο ποιημα το ειχε γραψει λιγο καιρο πριν πεθανει για τον μεγαλο ερωτα της ζωης της"κωστα καρυωτακη"!ειναι γραμμενο με σκοπο να εκφρασει τα συναισθηματα που την κυριευουν εκεινη την ωρα+καθολου δε θελει να εντυπωσιασει.ειναι πολυ αληθινο γι'αυτο και δε περναει απαρατηρητο! |
Ανώνυμο σχόλιο
20-08-2005 | γιατί υπάρχει μια στιγμή που νιώθουμε ότι ήρθαμε στη ωή για να αγαπηθούμε από κάποιον...αγγίζει τις πιό ευαίσθητες καρδιές. |
Ανώνυμο σχόλιο
28-05-2005 | το ποίημα είναι απίστευτα ερωτικό,η μουσική του παπαδημητρίου αρμονικότατη κ η ελευθερία απλώς μαγευτική!!μαρία!!! |
Ανώνυμο σχόλιο
13-03-2005 | ...μέλι και δάκρυ στην ψυχή... |
Ανώνυμο σχόλιο
12-01-2005 | τώρα πια θα αγαπάω κι εμένα - όπως εσένα, η αντανάκλαση του έρωτα... |
Ανώνυμο σχόλιο
07-01-2005 | Apla apisteuto. |
Αφιερωμένο από angelina - edo
για aeriko - thn kardia moy
12-10-2004 05:44 | ΓΙΑ ΣΕΝΑ ΓΕΝΝΗΘΗΚΑ ΜΩΡΟ ΜΟΥ....!!!! ::love.:: ::love.:: |
Αφιερωμένο από f -
για L -
03-01-2004 18:10 | mono gi ayto.... ::smile.:: ::smile.:: |
Αφιερωμένο από Ianos - Πρωτο συννεφο δεξια
για Φαντασια - Μαζί στο συννεφακι
19-09-2003 02:37 | :))))))))))))))))))))))))))))) ::rol.:: ::rol.:: |
Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005 | to pio erwtiko tragoudi pou ipirkse pote... ( lea ) |
Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005 | Ο Ορισμός του Απόλυτου Ερωτα |
Ανώνυμο σχόλιο
<5/1/2005 | Ymnos ston erwta ( nikos ) |
 |
