Δε θέλω να ’μαι ένας ακόμα κρυμμένος θησαυρός
ένας ακόμα που φοβήθηκε να σηκωθεί απ’ τον πάτο
ούτε με νοιάζει αν θα με πνίξει η φυλακή σου.

Δε θέλω να ’μαι ένας ακόμα παγωμένος ποταμός
Ένας ακόμα που φοβήθηκε να πάει πάει παρακάτω
ούτε με νοιάζει αν με πικράνει το φιλί σου.

Θέλω να είμαι η μουσική που ξαγρυπνάει μαζί σου
σαν ασταμάτητη βροχή να πέφτω στην ψυχή σου
να γίνω αέρας και να ’ρθω να κλαίω στην αυλή σου
σαν σκύλος σαν θεός σαν εραστής σου.