Πάλι την ώρα στο ρολόι σου κοιτάς
και να σ’ αγγίξω ούτε θες ούτε μ’ αφήνεις
θέλεις να φύγεις και την πλάτη μου γυρνάς
φτάνεις στην πόρτα και με δύναμη την κλείνεις.

Μα δεν πειράζει. μα δεν πειράζει,
αυτό είναι πείσμα, αυτό είναι νάζι,
κι αν το παιχνίδι σου μωρό μου είναι στημένο
θα περιμένω μια ζωή, θα περιμένω,
μα δεν πειράζει. μα δεν πειράζει,
αυτό είναι πείσμα, αυτό είναι νάζι.

Εκεί που χάνεσαι, εκεί τηλεφωνάς,
μ’ αναστατώνεις ενώ είχα ησυχάσει
μου λες με σκέφτεσαι, μου λες πως μ’ αγαπάς
κι εγώ γελάω μ’ όλη αυτή εδώ τη φάση.

Μα δεν πειράζει. μα δεν πειράζει,
αυτό είναι πείσμα, αυτό είναι νάζι,
κι αν το παιχνίδι σου μωρό μου είναι στημένο
θα περιμένω μια ζωή, θα περιμένω,
μα δεν πειράζει. μα δεν πειράζει,
αυτό είναι πείσμα, αυτό είναι νάζι,
κι αν το παιχνίδι σου μωρό μου είναι στημένο
θα περιμένω μια ζωή, θα περιμένω,
μα δεν πειράζει. μα δεν πειράζει,
αυτό είναι πείσμα, αυτό είναι νάζι.