Ξεφεύγει η μέρα με βήματα αργά
η πόλη προβάρει τα κίτρινα φώτα
του χρόνου οι νότες το χθες τραγουδούν
για όσα δεν ξέρεις, σταμάτα & ρώτα

Η άδεια πλατεία, σεργιάνι του ανέμου
τα μάτια γυρεύουν ελπίδα να βρουν
το νιώθω πως πάλι εδώ θα γυρίσεις
της μνήμης τα λόγια ξανά σ’ οδηγούν

Παρέα στη βόλτα θα’ ρθει η σκιά σου (ρεφραίν)
τα λόγια μετρούν της ζωής το κενό
το ξέρω πως θέλεις γι’ αυτή να μιλήσεις
στου νου το σεργιάνι θα έρθω & γω

Βρέχει κι απόψε, η μέρα διστάζει
κοιμήσου & άλλο, το μέλλον αργεί
ο ήλιος δε θέλει την πόλη ν’ αλλάξει
μα όταν χαράξει θα φύγεις και συ…..

Περπάτησα πάλι στης πόλης την άκρη
Αφήνω σημάδια να ‘ρθεις να με βρεις
Καινούρια αντίο χαράζει το δάκρυ
Μα όσο ελπίζεις ακόμα μπορείς….

Ανάσα που φεύγει, του χρόνου σταγόνα (ρεφραίν)
τα σπίτια αλλάζουν, τα μάτια ποτέ
η μέρα που φεύγεις δεν ήρθε ακόμα
κι η ώρα που μένει μετρά τις σιωπές….