Τώρα που είδα τα όνειρά σου
σου αξίζουν όλα όσα θέλεις
Μα εγώ έχω μάθει να ξεφεύγω
απ’ της αγάπης την θηλιά.

Μου έδωσες λίγο τα φτερά σου
και στο χρωστάω αυτό, το ξέρεις
Είχα ξεχάσει πώς να φεύγω
πώς να ‘ρχομαι από μακριά.

Πάντα φοβόμουνα να ζήσω
Μα δε φοβόμουν τη ζωή
Όλα τα λάθη μας τα βλέπει
Στο τέλος κάνει αυτό που πρέπει

Εδώ που είμαι δε με φτάνεις
ούτε με μάτια ούτε με χέρια
Ούτε την σκέψη σου αν μου στείλεις
δε θα μπορέσει να με βρει

Τίποτα δεν μπορείς να κάνεις
Έχω χαθεί στα καλοκαίρια
Κι από τη Δύση αν ανατείλεις
Δεν έρχομαι ξανά εκεί

Πάντα φοβόμουνα να ζήσω
Μα δε φοβόμουν τη ζωή
Όλα τα λάθη μας τα βλέπει
Στο τέλος κάνει αυτό που πρέπει