Αλεξανδρούπολη μεριά, βαρύς χειμώνας.
Μέσα στο χιόνι βουτηγμένος ο στρατώνας.
Τα γράμματά σου όσο πάνε λιγοστεύουν
κι εγώ ζηλεύω τις παλιές σειρές που φεύγουν.

Τα σύνορα είναι τιμή, δεν είναι τιμωρία.
Εμένα όμως με τιμώρησες εσύ.
Χωρίσαμε και έγινε η θητεία
μια καταδίκη με ισόβια ποινή.

Αλεξανδρούπολη μεριά, σκληρός Απρίλης
κι ούτ’ ένα μήνυμα δεν είπες να μου στείλεις.
Ένας φαντάρος από αγάπη προδομένος
μοιάζει να είναι μες στη μάχη λαβωμένος.

Τα σύνορα είναι τιμή, δεν είναι τιμωρία.
Εμένα όμως με τιμώρησες εσύ.
Χωρίσαμε και έγινε η θητεία
μια καταδίκη με ισόβια ποινή.