Είδα στις μικρές αγγελίες
άτομα να ψάχνουν φιλίες
Κι έτσι όπως ένιωθα μόνη
Για πλάκα
Πήρα ένα χοντρό μαρκαδόρο
Κι έκανα στην πλήξη μου δώρο
Κάποιο αριθμό τηλεφώνου
Που `ληγε σε οχτώ
Όπως την ώρα του φόνου
Παίρνεις το εκατό
Έναν αριθμό
Ανθρώπου μόνου

Μιλούσε...
Κάποιος μάλλον τον απασχολούσε
Κάποιος άλλος μόνος τον καλούσε
Η μοναξιά τους θα κολλούσε...

Είδα λίγο πιο παραπέρα
άτομα να κάνουν καριέρα
Τη μοναξιά των ανθρώπων
Για σκέψου
άρχισα να τους σημειώνω
Μήπως βρω έναν άνθρωπο μόνο
Για μια απλή γνωριμία
Ίσως ξεχαστώ
Κι άμα υπάρχει χημεία
Να παραδοθώ
Κάπου να χωθώ
Στην τρικυμία

Καλούσε...
Κι ούτε μια ψυχή δεν απαντούσε
Κάποιος μάλλον βρήκε τι ζητούσε
Η μοναξιά του ίσως αρκούσε...
Να ταν μια ψυχή και ν’ απαντούσε...