Κάνε μου δώρο ένα δάκρυ
Υγρό διαμάντι της ματιάς
Θέλω να πάω στην άλλη άκρη
Να βγω στην όχθη της καρδιάς

Εκεί είναι κάτι ερημίτες
Είν’ της αγάπης οι φρουροί
Χρυσούς σμιλεύουν σταλακτίτες
Γιατί ειν’ το δάκρυ τους φλουρί

Φέγγουν στα μάτια τους αιώνες
Ατέλειωτης υπομονής
Κι όλο περνάνε οι λεγεώνες
Κάποιας μεγάλης προσμονής

Τη νύχτα υψώνουνε τα χέρια
Για να χαϊδέψουν τ’ ουρανού
Τα ασημογέννητα τ’ αστέρια
Τους γαλαξίες του καημού

Μ’ είδαν και κάνανε στην άκρη
Κι έσβησ’ η φλόγα της ματιάς
Γιατί δεν είχα ούτε ένα δάκρυ
Από τον πόνο της καρδιάς