Κάθισα κάποια βραδιά,
κάτω από μια καρυδιά.

Το φεγγάρι τ’ αργυρό,
έπαιζε με το νερό,

Ξανάδα τη καλή μου γιαγιά,
να περνά με την Παναγιά.

Και θυμήθηκα το καιρό,
απ’ όταν ήμουνα μωρό.

Δεν συνάντησα στοιχειά,
μήτε τη κακή οχιά.

Στο χορτάρι το ξερό,
ήταν γλυκό τ’ όνειρο.