Αφού δεν έχω μια στην τσέπη κι είμαι εντάξει
Αφου δεν έχω ούτε φίλους ούτε εχθρούς
Αφού τα βράδια μ’ αγαπάνε
γυναίκες φεύγουν και γυρνάνε
τους άλλους δρόμους πια τους βρίσκω περιττούς

Εγώ βαρέθηκα να ζω και να ελπίζω
παίρνω τα πράγματα όπως είναι τελικά
Ίσως να φαίνομαι για ξένος
Ίσως να έφτασα στο τέλος
Ίσως και όλα τα πηγαίνουν μια χαρά

Δεν ερωτεύομαι, δεν ερωτεύομαι
Αστε με μόνο μου να ζω και να περνάω
Δεν ερωτεύομαι, δεν ερωτεύομαι
μόνος γεννήθηκα και μόνος προχοράω

Εγώ μεγάλωσα με ψεύτικες εικόνες
Σε δρόμους έπαιξα, σε γκρίζες γειτονιές
Εγώ κι αν ξέρω από φόλες
Από αγάπες που ήταν όλες
το ίδιο ψεύτικες, το ίδιο σιωπηλές