Μια φορά κι έναν καιρό
η δικιά μας ιστορία του παράδεισου η αιτία
και της δίψας το νερό
Μια φορά κι έναν καιρό
ευτυχίας πεπρωμένο απ’το σώμα μου να βγαίνω
στο δικό σου για να μπω

Τώρα ερημιά πίκρα μοναξιά
παραμύθια ήταν όλα αυτά
ο Πίτερ Παν, οι πειρατές οι μάγισσες οι δράκοι
η Σταχτοπούτα σκεφτική, νεράιδες με ραβδάκι
θα κλάψουν όλοι όταν δουν τον βασιλιά μονάχο
να ζει στην άδεια του αυλή
στο κάστρο σ’ένα βράχο

Μια φορά κι έναν καιρό
φάγαμε ψωμί κι αλάτι
μα στο τέλος η Χιονάτη ήταν όνειρο κακό
Μια φορά κι έναν καιρό
το μυαλό μου στοιχειωμένο σ’ένα δάσος μαγεμένο
δίχως δρόμο για να βγω

Τώρα ερημιά πίκρα μοναξιά
παραμύθια ήταν όλα αυτά
ο Πίτερ Παν, οι πειρατές οι μάγισσες οι δράκοι
η Σταχτοπούτα σκεφτική, νεράιδες με ραβδάκι
θα κλάψουν όλοι όταν δουν τον βασιλιά μονάχο
να ζει στην άδεια του αυλή
στο κάστρο σ’ένα βράχο