Πάλι με πλήγωσες και δεν εξήγησες
τις τόσες σου σιωπές, λέξεις πολύ σκληρές
Στο λέω με κούρασες, είσαι όλο ανατροπές
Τη μια πως καίγεσαι, την άλλη πάγωσες

Για δες...

Μην προσποιείσαι πως, δεν ξέρεις τίποτα
Οι σκέψεις σου είναι πια, τόσο προβλέψιμες
Θα νιώθω ενοχές για λόγια που δεν λες
Με δένεις με κλωστές και αλήθειες πάντοτε μισές

Ούτε να το σκέφτεσαι πως θα σαι στην ζωή μου μπες βγες
Εγωίστρια
Μάθε να μοιράζεσαι και ύστερα έλα ζήτα ότι θες

Σε καλομάθανε όλα στα δώσανε
Καιρός αγάπη μου να σε προσγειώσουνε
Δεν είμαι από αυτούς που παίρνουν διαταγές
Πολύ σοφά τα λες μα οι πράξεις σου πάντα μισές

Ούτε να το σκέφτεσαι πως θα σαι στην ζωή μου μπες βγες
Εγωίστρια
Μάθε να μοιράζεσαι και ύστερα έλα ζήτα ότι θες
Εγωίστρια

Τώρα μου λες όλα να αλλάξουνε θες
Νομίζω τα παραλές
Σαν ιστορίες δεν πιστεύω
Έχουνε κλείσει πια οι δικές σου πληγές
Θα βρεις τις πόρτες κλειστές
Μονάχα πράξεις γυρεύω

Ούτε να το σκέφτεσαι πως θα σαι στην ζωή μου μπες βγες
Εγωίστρια
Μάθε να μοιράζεσαι και ύστερα έλα ζήτα ότι θες
Εγωίστρια