Χορεύεις μες τις νύχτες του Νότου
μ’ ένα τραγούδι σου γελάει η στιγμή
Στο σκοτάδι παίζεις, στο σκοτάδι κρύβεσαι
κι απ’ της σιωπής το λαβύρινθο μια φωνή

Γυμνή φωνή
Τα λόγια που `χες πει στη ζάλη
Γυμνή φωνή κι αφήνεσαι
Γυμνή φωνή
Σκιές απ’ τη ζωή την άλλη
Γυμνή φωνή...
Κι ό,τι λες θα γίνεσαι

Γυρεύεις την άκρη του κόσμου
στο μονοπάτι που δεν έχει αρχή
Στο σκοτάδι αντέχεις
Στο σκοτάδι ανοίγεσαι
κι απ’ το θολό σου μυστήριο μια φωνή