Στις γειτονιές όλου του κόσμου καληνύχτα
Στις γειτονιές όλης της γης όνειρα γλυκά
Στις γειτονιές που δεν πιστεύουν στα παραμύθια
Δεν έχει θέση η ψυχή μου πουθενά.

Γκρέμισα με μίσος τα ντουβάρια
Που με κρατούν σε αυτήν εδώ τη φυλακή
Δεν είναι παράπονο, είναι κατάντια
Χωρίς τα μάτια σου να με βρει το πρωί

Ούρλιαξα μες στην απελπισία
Μήπως με ακούσει πουθενά καμιά ψυχή
Μα είδα το παράπονο στην νύχτα
που δε μιλούσε μα ήτανε εκεί.

Στις γειτονιές όλου του κόσμου καληνύχτα
Στις γειτονιές όλης της γης όνειρα γλυκά
Στις γειτονιές που δεν πιστεύουν στα παραμύθια
Δεν έχει θέση η ψυχή μου πουθενά.

Έγραψα ότι ήταν να ουρλιάξω
Για να στο πω αν κάποτε σε δω
Μα ολόκληρη τη Γη και αν την ψάξω
Είναι μεγάλη να μπορέσω να σε βρω

Έτσι τα λέω στον εαυτό μου
Και κάνω πρόβα για να στα πω σωστά
Μεγάλο παράπονο δικό μου
Όλη η γη σε έκρυψε καλά.

Στις γειτονιές όλου του κόσμου καληνύχτα
Στις γειτονιές όλης της γης όνειρα γλυκά
Στις γειτονιές που δεν πιστεύουν στα παραμύθια
Δεν έχει θέση η ψυχή μου πουθενά.