Πόσο σ’ αγαπώ εγώ σου το δειχνα τα βράδια μου
που ερχόμουν να σε δω, έδινες τέλος στα σκοτάδια μου
η αγάπη σου είναι φως, σαν ήλιος δυνατός

Τι είναι ο έρωτας, αυτό που νιώθω με ποτάμι μοιάζει
στ άγνωστο με πας, με παρασέρνεις μα ούτε που με νοιάζει
κι όσο μ αγαπάς σφιχτά να με κρατάς

Η αγάπη αυτή πως με πηγαίνει στον παράδεισο
με στέλνει στη ζωή κι ο χωρισμός στην άβυσσο
Πέφτω στο κενό μέσα στα μάτια σου ταξίδεψα
σε γη και ουρανό σ αγάπησα σε ζήλεψα

Δώσ μου μια ματιά, γιατί με ρίχνεις με ένα βλέμμα σου
σε θάλασσα βαθειά κυλάει το πάθος μες το αίμα σου
σαν λάβα με φωτιά μου καίει την καρδιά

Άστρο της αυγής νωρίς το χάραμα σε περιμένω
σαν δροσιά να βγεις να δω το φως σου το αγαπημένο
πάλι εδώ να ρθεις ναρθεις να με δεις