ανήσυχος σκύλος κάποιο βράδυ γεννιέται
πατέρα δεν έχει κι η μάνα του τον απαρνιέται
μονάχος γυρνά ως την άκρη της πόλης
αλήτη τον λένε εξώλης προόλης
ποτό και τσιγάρο τη ζωή του γεμίζουν
τα αστέρια κοιτά όταν οι άλλοι τον βρίζουν

ο ανήσυχος σκύλος πάντα τα βράδια τραγουδάει
ουρλιάζει σαν λύκος απ το φεγγάρι κάποια χάρη ζητάει
μα ο ανήσυχος σκύλος όμως κάποτε σπάει
πεθαίνει μονάχος απ το χώμα κάποια χάρη ζητάει