Άδεια μπουκάλια, γεμάτα ποτήρια
καπνός τσιγάρου, δακρυσμένα μάτια
ξεχειλισμένη καρδιά, τρεμάμενα χέρια
αυτή η νύχτα λαχτάρα πόθος
αινιγματικό χαμόγελο,
βουβές ματιές κι εσένα, χαμόγελο ονομάζω

Μία μοίρα π’ αναμένω κι ανυπομονώ
μια μοίρα αθεράπευτα αλγεινή
ονειρεμένη μ’ ανεκπλήρωτη
δικιά μου η δικιά μας

Κάθεσαι δίπλα μου σιωπηλός
το κρασί εμποτίζει θάρρος στις σκέψεις μου
οι οποίες απελευθερωμένες
πετάνε στην αγκαλιά σου
φανερώνοντας όλα τα μυστικά
και τις επιθυμίες μου
που είχα κρυμένες βαθιά στην ψυχή μου
καρδιοχτυπώντας για τις δικές σου
μη ειπωμένες λέξεις
σε σχέση με την ειλικρείνια
που οι δικές μου σου δωρίζουν
νιώθω μια ζάλη όχι τόσο από το ποτό
αλλά από την παρουσία σου
η οποία μου κλέβει τα όνειρά μου
και τα συντρίβει στη σούρα της αγάπης

Σ’ αγγίζω κι ο ώμος σου σαν λάβα
μου καίει τα χέρια
μιλάμε μα οι λέξεις αγκαλιάζονται στα χείλη
σαν τραγούδι

Σε κοιτώ και τα μάτια μου
τα φανερώνουν όλα
διάβασε τον πόθο μου για σένα
ατελείωτη ελπίδα για μια ευτυχία
που δε χωράει παρά μόνο σε μια λέξη: ΑΓΑΠΗ
Βρες μέσα στην καρδιά σου
κρυμένη γωνία για την αγάπη μου
κι άστην να ζει μέσα της
Έστω για λίγο
Θα δεις πως τα όνειρα φτερουγίζουν
και κατακτούν το σώμα σου