Αν ήτανε αλλιώς ο κόσμος θα’μουνα αλλιώς κι εγώ
θα αγκάλιαζα ένα δέντρο μέσα μου παλιό
θα μεγάλωνε το δέντρο κι από κάτω του εγώ
θα’χα χτίσει ένα σπίτι κι έναν ουρανό
Θα’χα βάλει ένα κρεβάτι και σεντόνι καθαρό
να κοιτάζω τ’όνειρό μου κάτω απ’τον Θεό

Κόσμε πού πηγαίνεις κόσμε τι μου δίνεις ένα ευρώ
απ’την ενοχή του άλλου πώς ζητάς εγώ να βγω
να το πάρω το ευρώ σου και να χτίσω και να μπω
μα το νέο μου το σπίτι θα’χει θέα το κενό

Στο απέραντό σου μαύρο τον καθρέφτη μου θα δω
αχ αλλιώς αν ήσουν κόσμε θα’μουνα αλλιώς κι εγώ

Κόσμε πού πηγαίνεις κόσμε τι μου δίνεις ένα ευρώ
απ’την ενοχή του άλλου πώς ζητάς εγώ να βγω
να το πάρω το ευρώ σου και να χτίσω και να μπω
μα το νέο μου το σπίτι θα’χει θέα το κενό