Κοιμάμαι τέσσερις, ξυπνάω στις οκτώ
Δεν έχω ύπνο και στον ξύπνιο μου
Δεν έχω σκοπό
Είμαι ένα τίποτα μεγάλο, ένα μηδενικό
Έχω αρχίσει ν’ αμφιβάλλω
Αν υπάρχω ακόμα κι αν
Είμαι εδώ

Κοιμάμαι μόνη, μόνη βγαίνω το πρωί
Ο έρωτας είναι μια απουσία
Που με μελαγχολεί
Μάταια ψάχνω την ουσία σε μια σχέση να βρω
Έχω αρχίσει να πιστεύω
Πως το άλλο μου μισό
Είμαι εγώ

Κοιμάμαι λίγο κι ονειρεύομαι πολύ
Πίνω και χάνομαι στα χρώματα
Και τη μουσική
Και γράφω μια μελωδία
Ένα στίχο αληθινό
Και τότε νιώθω πως υπάρχω
Τότε νιώθω πως κι εγώ
Είμαι εδώ

Είμαι εδώ κι ας μη με ξέρεις
Κι ας μη μ’ έχεις δει ποτέ
Όταν παίζει η μουσική μου
Τα τραγούδια μου όταν λες
Είμαι μια ανάσα
μες τη βαρβαρότητα που ζεις
Είμαι η φωνή που λέει
Αυτό που θα’ θελες να πεις
Είμαι εδώ

Είμαι εδώ και ταξιδεύω
Δίχως σώμα στα FM
Είμαι εδώ κι αντέχω ακόμα
Και στα δήθεν και στα δεν
Είμαι μια φάλτσα νότα
Στο σκοπό της εποχής
Είμαι εδώ και είμαι όπως πρώτα
Μιας ιδέας εραστής
Είμαι εδώ