Πάντα μου μιλάς
από εκεί κι εγώ
εδώ στο όνειρο
σε αγαπημένα δικά μου
πάλι, πάλι, πάλι και πάλι
όπως ξεφεύγουν απ’ το νερό
τα ψάρια και πονάνε
στα όμορφα του ήλιου.

Πάντα μου μιλάς
από εκεί κι εγώ
εδώ στο όνειρο
όπως πέρα απ’ τον ορίζοντα
θάλλει ο άλλος ο ωραίος κόσμος
έτσι σε ρωτάω για τον ουρανό
και για το σώμα σου
και λιγοστεύω.