Για μας η κάθε αλλαξιά
ήταν καημός και μοναξιά
κι οι έρωτές μας με τους πόνους μπαλωμένοι.
Γιατί περίσσεψε πολύ
σ’ αυτόν τον κόσμο η χολή
κι έγινε η αγάπη προσφυγιά ταπεινωμένη

Εμείς φυλάξαμε σκοπιά
στου κόσμου την αδιαντροπιά
μήπως στο τέλος και σωθούν κάποιες αξίες.
Αφού κι όσα τραγούδια ακούς
σέρνουν καημούς εικονικούς
και δε θυμίζουν τις μεγάλες μας θυσίες.

Η πανοπλία που φοράς
είναι κι αυτή της συμφοράς
και στολισμένη με τα ψεύτικα στολίδια.
Γι’ αυτό αν θες να ονειρευτείς
έλα κοντά μου να κρυφτείς
και μην πατάς στα ετοιμόρροπα σανίδια