Ω κύριε πρόεδρε, προσέξτε γιατί
κινδυνεύετε να μείνετε εργένης
Μου το’ παν κάτι φίλοι, που ξέρουνε λέει
πως σκέφτεσαι, τι λες και που πηγαίνεις
Θέλω να μ’ ακούσετε αν βρειτε καιρό
να σας πω μια ιστορία
μήπως και με καταλάβετε
Μήπως και με καταλάβετε...

Κύριε πρόεδρε που λέτε λοιπόν
κάποτε βρέθηκα σ’ ένα δίλημμα μεγάλο
ήρθε και σε μένα η σπουδαία στιγμή
που την απόφασή μου έπρεπε να πάρω
Αριστερά μου τοίχος, Δεξιά κενό
ξαφνικά μπροστά μου κήπος
ένας κήπος καταπράσινος
με γκαζόν, με γούστο και με ύφος

Δεν ξέρω αν είναι αλήθεια όλα αυτά
ή στη δική μου φαντασία
μα μ’ έκαναν να ζήσω μιαν ολόκληρη στιγμή
κι αυτό για μένα έχει μεγάλη σημασία
Γι αυτό κύριε πρόεδρε
μην κάνετε το λάθος
δεν είμαι δα και τόσο αφελής
άλλωστε ξέρω κατά βάθος, πως:

«Θάρθει κάποια μέρα
που όλα θα ναι σιωπηλά
όχι από φοβέρα
ούτε από σκλαβιά»*
Και τα οράματα μας
μέσα μας βαθιά
θα παίρνουνε το δρόμο
προς τη λησμονιά

Τα άνθη του κήπου λίγα, κόκκινα
και λίγα μπλουζ ξεθωριασμένα
Τα άλλα όλα ήταν καταπράσινα
και τα άσπρα ακόμα πράσινα βαμμένα
Έτσι, με βρήκε το βασίλεμα
του ήλιου, ξαπλωμένο
κάτω στη βάση, στο γκαζόν
που ευτυχώς δεν ήτανε βαμμένο

Λες να ‘μαι σαν τους γέρους κι εγώ
που δραπετεύοντας από το θάνατό τους
πάνε και κρύβονται σ’ ένα όμοιο τάφο υγρό και σκοτεινό
που ανοίγουν με το χέρι το δικό τους
Μα ήταν αργά, πολύ αργά
κι’ αν είχα κάνει λάθος
τα λάθη είναι ανθρώπινα
άλλωστε ξέρω κατά βάθος, πως:
Θάρθει κάποια μέρα
που όλα...

Αλλά πεινούσα πολύ κι είπα να βγω να φάω
ύστερα σκέφτηκα τ’ άλλο:
θα με περάσουν έμπα έβγα γι’ αναθεωρητή
έχω το ελάττωμα και θέλω να το βγάλω
Κι εδώ κύριε πρόεδρε
το σκέφτηκα, λιγάκι
κι’ ευλαβικά σαν ασκητής
έφαγα χορταράκι

Δεν ξέρω αν’ είναι αλήθεια όλα αυτά
ή στη δική μου φαντασία
μα μ’ έκαναν να ζήσω μιαν ολόκληρη στιγμή
κι’ αυτό για μένα είναι που έχει σημασία
Κι εκεί που το σκεφτόμουνα
βλέπω μπροστά μου τύπο
ντυμένο καταπράσινα
σοβαρό, και μ’ ένα κάποιο ύφος
«Ε αγαπητέ μου» λέει, «πεινάς »
«Και για δε χτύπαγες τη πόρτα »
Έτσι ευγενικά μου μίλησε
σα να με ήξερε από πρώτα
Ύστερα με πλησίασε
και μού ‘πε απ’ έξω απ’ έξω
«Γιατί δεν πας στο πίσω μέρος του σπιτιού
πού ‘χει ίσκιο και το χόρτο είναι πιο φρέσκο.....»

Αλλά θα ‘ρθει κάποια μέρα
Που όλα...