Ρίχνω το βλέμμα έξω απ’ το παράθυρο
από τον κόσμο έχεις χαθεί,
αν θα γυρίσεις είναι πια αδιάφορο
δε θ’ αντέξεις μου `χες πει.

Πώς στη ζωή σου να χωρέσω
είσαι εδώ κι όμως δε σ’ έχω.

Πάντα στα κρυφά έρχεσαι τα βράδια μου
μπαίνεις σαν σκιά μέσα στα σκοτάδια μου,
μπαίνεις σαν σκιά κιόλα λέω αλλάζουνε
τα όνειρα για μας όμως με τρομάζουνε.

Έγινες σκιά το `χω καταλάβει
φεύγει ως το πρωί κάθε σου σημάδι.

Δεν είχα πια άλλα περιθώρια
από τον κόσμο είχα κρυφτεί,
σου το `χα πει στενεύουν τα όρια
θα ξεκινήσω απ’ την αρχή