Πού πουλάνε πουπουλένια σύννεφα;
Στων ονείρων τα παζάρια.
Πού πουλάνε πουπουλένια όνειρα;
Στων παιδιών τα μαξιλάρια.

Ποιος τινάζει φτερωτά παπλώματα
Και στη γη πέφτουν νιφάδες;
Τ’ ουρανού ποιος πλένει τα πατώματα
Και γεμίζουν σαπουνάδες;

Ποιος μετράει προβατάκια αμέτρητα
Και τα όνειρα ποτίζει;
Ποιος χαϊδεύει νυσταγμένα βλέφαρα
Και το σύννεφο δακρύζει;