Αν δεν είσαι τυχαίος δε θα πιω στην υγειά σου
αν δεν έχεις σημαία προβοσκίδα και χρέος
οπαδός αν δεν είσαι που ξεχνάς τ’ όνομα σου
κάνε τόπο να ζήσεις δε χωράς, μην καθίσεις.

Να’ χες ένα ψεγάδι έστω ένα μονάχα
να μη ντρέπομαι που’ χω ένα μάτι πιο λίγο
στον καημό σου να κάνω πως εδάκρυσα τάχα
και να μην αρρωστήσω στην χαρά σου και φύγω.

Μην ξοδεύεις το φως σου σε αδέσποτες ώρες
τώρα που’ χω μια θέση βολική στο σκοτάδι
είσαι πρόσκαιρος, λίγος, ξαφνικός σαν τις μπόρες
είσαι μόνος και είμαι ουραγός σε κοπάδι.

Αν δεν είσαι τυχαίος καιροσκόπος σακάτης
αν δεν έχεις σημαία προβοσκίδα και χρέος
οπαδός μιας ιδέας που ξεχνάς τ’ όνομά της
οι καρέκλες μας τέρμα μην ταράζεις το τέλμα.