Περνάνε μπροστά μου στιγμές που θα ζήσω
γι’ αυτά που δεν βλέπεις θα σου μιλήσω
δεν ήρθες στον κόσμο αυτόν που νομίζεις
δεν είν’ η αλήθεια αυτή που αγγίζεις.

Δεν ήσουν ο ίδιος πριν δύο λεπτά
κάθε στιγμή τα δεδομένα αλλάζουν
κι αυτή η αίσθηση δε σ’ απατά
δεν είναι έτσι όπως στα παρουσιάζουν.

Περνάνε μπροστά μου κι εγώ θ’ ακολουθήσω
με εικόνες που τρέχουν θα σου μιλήσω
έχει αρχίσει κάτι που δεν μπορείς να ελέγξεις
μπορούν να διαβάσουν τις πιο κρυφές σου σκέψεις.

Η αυλαία όταν πέσει
τα είδωλα θα σβήσουν
δε θ’ ακούς άλλες φωνές
ποιοι θα σε βοηθήσουν

Κι ανοίγοντας τις πύλες
της έρημης ψυχής σου
δε θα βρίσκεις πια θεούς
για να σε συγχωρήσουν.