Όχι πως έχει σημασία
μα η παλιά μου ευαισθησία
έχει χαθεί
και τώρα κάπου ταξιδεύει
όχι πως έχει σημασία
μα η δική σου η απουσία
κάθε φορά
εμένα πάλι σημαδεύει
Κι αφού δεν είσαι πια κομμάτι της εικόνας μου
κι αφού μαζί σου μεγαλώνει ο χειμώνας μου

Καλύτερα μόνος μου
εγώ κι ο πόνος μου
θα κάνουμε παρέα
Καλύτερα μόνος μου
εγώ κι ο πόνος μου
και η ζωή είναι ωραία

Όχι πως νιώθω πληγωμένος
μα τόσα χρόνια μες στα σκοτάδια
το φως μου ποτέ δεν είδα
όχι πως είμαι θυμωμένος
νιώθω απλά παγιδευμένος
και λέω τώρα
ν’ αλλάξω τη σελίδα
Κι αφού δεν είσαι πια κομμάτι της εικόνας μου
κι αφού μαζί σου μεγαλώνει ο χειμώνας μου

Καλύτερα μόνος μου
εγώ κι ο πόνος μου
θα κάνουμε παρέα
Καλύτερα μόνος μου
εγώ κι ο πόνος μου
και η ζωή είναι ωραία

Καλύτερα μόνος μου
εγώ κι ο πόνος μου
θα κάνουμε παρέα
Καλύτερα μόνος μου
εγώ κι ο πόνος μου
και η ζωή είναι ωραία