Μυρίζεις λουλουδόγαλα
μυρίζεις μαλεπί
μυρίζεις νυχτολούλουδο
μη μέ λησμόνει

κι αντί για ερωτόλογα
εισαι όλο μη και μη
μην τρέχεις, μη μιλάς
μη μένεις μόνη

μα εγώ θέλω να ζήσω
να φύγω, ν’ αγαπήσω
να πιω και να χορέψω
αλλιώς πώς θα σ’ αντέξω

μανούλα μου, μαινάδα
δεν είμαι μαρμελάδα
στη γυάλα να μέ κλείνεις
στις φίλες σου να δίνεις

τον Αύγουστο σέ στέλνω
για λουτρά στην Αιδηψό
τσοντάρω και το Πάσχα
για τη Βουλγαρία

μα ό,τι κι αν σού δίνω εγώ
μού φαίνεται λειψό
στην καθημερινή μας ιστορία

μα εγώ θέλω να ζήσω
να φύγω, ν’ αγαπήσω
να πιω και να χορέψω
αλλιώς πώς θα σ’ αντέξω

μανούλα μου, μαινάδα
δεν είμαι μαρμελάδα
στη γυάλα να μέ κλείνεις
στις φίλες σου να δίνεις

με κάτι βασιλόπιτες
γλυκά του κουταλιού
με κάτι επετείους
μ’ εχεις ξελογιάσει

ζηλιάρα μάνα του κουμ καν
και του κουτσομπολιού
η αγάπη σου στο τέλος θα μέ σκάσει

μα εγώ θέλω να ζήσω
να φύγω, ν’ αγαπήσω
να πιω και να χορέψω
αλλιώς πώς θα σ’ αντέξω

μανούλα μου, Ελλάδα
δεν είμαι μαρμελάδα
στη γυάλα να μέ κλείνεις
στις φίλες σου να δίνεις