Θεέ μου συγχώρα με αν είναι αμαρτία,
που μιας γυναίκας την αγάπη λαχταρώ.
Αν είναι έγκλημα, αν είναι παρανομία,
που κάθε βράδυ να γυρίσει καρτερώ.

Πού να’ ναι τώρα ποιον τις νύχτες νανουρίζει;
ποιόν αγκαλιάζει, σε ποιον λέει σε αγαπώ;
Στη θύμηση της η καρδιά στα δυο χωρίζει.
Φέρ’ την θεέ μου, αυτή τη νύχτα θα χαθώ.

Θεέ μου βοήθα με στη δύσκολη την ώρα.
δώσ’ μου τη δύναμη να αντέξω τη βραδιά.
Σβήσαν τα όνειρα στου χωρισμού τη μπόρα.
και οι ελπίδες πέταξαν σαν τα πουλιά.