|
Στίχοι: Δημήτρης Μητσοτάκης
Μουσική: Ενδελέχεια
Ενώ η ώρα ξεπουλά απ’ το κορμί της δυο λεπτά,
ενώ ο φόβος ακουμπά σε κρύο σώμα και γελά,
ενώ ο κόσμος αλυχτά και ξεγελιούνται τα σκυλιά,
ενώ την πίκρα προσδοκούν απ’ τη μιζέρια να κρυφτούν.
Ζωές παράλληλες, φιγούρες άυλες.
Ζωές παράλληλες, φιγούρες άυλες.
Ζωές παράλληλες, φιγούρες άυλες...
Αυτά που πρόσμενα να έρθουν περιμένω.
Ζωές παράλληλες, φιγούρες άυλες.
Μοιάζει με πόστερ τ’ όνειρο μου καρφωμένο.
Ζωές παράλληλες, φιγούρες άλλαλες.
Μοιάζει με πόστερ τ’ όνειρο μου καρφωμένο.
Ενώ η άρνηση έχει φως και το κουράγιο είναι σκοπός,
ενώ η πίστη είναι φωτιά σε κατασκότεινη σπηλιά,
ενώ η σκέψη απορεί κι ό,τι γεννήσει τιμωρεί,
ενώ η δόξα ξαγρυπνά στης άδειας γνώμης τη γωνιά.
Ζωές παράλληλες, φιγούρες άυλες.
Ζωές παράλληλες, φιγούρες άυλες.
Ζωές παράλληλες, φιγούρες άυλες...
Αυτά που πρόσμενα να έρθουν περιμένω.
Ζωές παράλληλες, φιγούρες άυλες.
Μοιάζει με πόστερ τ’ όνειρο μου καρφωμένο.
Ζωές παράλληλες, φιγούρες άλλαλες.
Μοιάζει με πόστερ τ’ όνειρο μου καρφωμένο.
Ζωές παράλληλες, φιγούρες άυλες.
Ζωές παράλληλες, φιγούρες άυλες...
Ζωές παράλληλες, φιγούρες άλλαλες
Ζωές παράλληλες, φιγούρες άλλαλες...
|
| | | | | | | Στατιστικά στοιχεία | | | | Δημοφιλία: - Αναγνώσεις: 6588 Σχόλια: 0 Αφιερώσεις: 3
| | | | | | |
|