Όλη η ζωή μου ένα ζεϊμπέκικο
κι ένα μακρύ ταξίδι
το δρόμο μου έψαχνα να βρω
από τη Σκόπελο ως εδώ
και μπήκα στο παιχνίδι

Είν’ η ζωή μονόδρομος
κι αν μ’ έκανε να κλάψω
εγώ θα είμ’ ο Πρόδρομος
δεν πρόκειται ν’ αλλάξω
Είν `η ζωή μονόδρομος
κι αν μ’ έχει πια ρημάξει
εγώ θα είμ’ ο Πρόδρομος
και μια ζωή εντάξει

Σαν ένας κύκλος η πορεία μου
που πίσω με γυρίζει
πάλι στο ίδιο στέκι μου
και με το τουμπελέκι μου
την κάνω να αξίζει

Είν’ η ζωή μονόδρομος...