Σ’ αγάπησα πολύ
Κι ακόμα δεν τερμάτισα
Κελί που σε περπάτησα
Σαν να ‘σουν όλη η γη

Το μέσα μου γυαλί
Γυαλί που το θρυμμάτισες
Τα ψήγματα σου άφησες
Σαν να ‘ταν θησαυροί

Είσαι εκείνο που δε θα ‘χω
Όσο χτυπάει αυτή η καρδιά
Σαν το μωρό πάνω στο βράχο
Παραπατάω με σιγουριά…

Σκοτάδι μου βαθύ
Μέρα που δε σ’ απόκτησα
Σαν ήλιο εγώ σε γιόρτασα
Κι ας ήσουνα κερί

Περίμενα πολλά
Και χάθηκα στο μέτρημα
Φοράω παπούτσια πέτρινα
Και πάω στα τυφλά