θυμαμαι όταν σε πρωτογνώρισα
δεν ήξερες καν τι σήμαινε έρωτας
τι σήμαινε αγάπη τι σήμαινε σκοτάδι
και τι φως τι σημαινε απάτη
τι σήμαινε να κάνεις και να συγχωρείς τα λάθη
μικρό κορίτσι που δεν είχε αντικρίσει τη ζωή κατάματα
μόνο κλεισμένη στη δική της μικρή πραγματικότητα
ακόμα και η σχέση μας έγινε από σπόντα και από αναγκαιότητα

παράτησα τα πάντα για `σενα
αν και δεν έπρεπε αφού είχα πει πως ζω μόνο για `μενα
ακόμη τσακώθηκα με φίλους και γνωστούς
και με την αδερφή σου έγινα κώλος μ ακούς;

μια σχέση χωματόδρομος
στο δρόμο της ζωής μου
πέρα απ’ τα όρια της αντοχής μου
κι όμως προσπάθησα
κι όταν μ’ έφερες στο αμήν δεν το άφησα
για ’σενα το εγώ μου χάλασα

κ έτρεχε αίμα παντού και μπαίναμε στον άλλον κόσμο
και είπα να σου στειλω ένα γράμμα
δεν προλαβαίνω όμως με σκότωσες μικρή μου
τώρα πεθαίνω κι εσύ θα ’ρθεις μαζί μου
κι έτρεχε αίμα παντού, μπαίναμε στον άλλον κόσμο
και είπα να σου στείλω ένα γράμμα
δεν προλαβαίνω όμως με σκότωσες μικρή μου
τώρα πεθαίνω κ εσύ θα ’ρθεις μαζί μου

κάποιες στιγμές καλές ομολογώ
καθώς μονολογώ
μα οι περισσότερες μόνο μου θύμιζαν γκρεμό
μα εγώ εκεί κάθε προσπάθεια απ’ την ψυχή
κι ας μου `λεγε ο Μέγας πως με σέρνει το μουνί
κι ας μου `λεγε ο Είσβο πως είμαι κολλημένος
ήθελα σε μια πορεία προς το χάος χωρίς φρένα
σε αγάπησα όπως σου στάθηκα
όμως δε μου στάθηκες
τώρα μεγάλωσα μετά από δυομισι χρόνια είπαμε τέλος
και κόψαμε το βέλος που συνδεε τις καρδιές μας
μαζί ακόμα στο μυαλό μου πριν 3 μήνες στο κρεβάτι μου ’λεγες τις ίδιες πίπες γι’ αγάπη
μα αποδείχτηκες λάθος μαζί και σκάρτη
και δεν άξιζες ούτε δάκρυ η νύχτα είναι μεγάλη
κι είναι τόσα να σου πω αν δε μ’ ακούς πες με τρελό και μονολογώ

κι έτρεχε αίμα παντού και μπαίναμε στον άλλον κόσμο
και είπα να σου στειλω ένα γράμμα
δεν προλαβαίνω όμως με σκότωσες μικρή μου
τώρα πεθαίνω κι εσύ θα ’ρθεις μαζί μου
κι έτρεχε αίμα παντού, μπαίναμε στον άλλον κόσμο
και είπα να σου στείλω ένα γράμμα
δεν προλαβαίνω όμως με σκότωσες μικρή μου
τώρα πεθαίνω κ εσύ θα ’ρθεις μαζί μου

γάμα τα όλα τώρα
βάλε τη φιλία σου στον κώλο σου
μαζί και το φλώρο που περνάς την ώρα σου
τη δήθεν άνεσή σου
και τα ψεύτικα φιλιά σου
τις πίπες που μου έλεγες
κι όλα τα γράμματά σου
κι αν θες να μάθεις τρέχει αίμα απ’ το κορμί μου
μα δε γεννήθηκε γυναίκα να παίξει μαζί μου
πάρε τις αναπάντητές σου καν’ τες στίβα
και βάλ’ τες μες τον κώλο σου αφού την είδες ντίβα
η πένα έγινε μαχαίρι και με κόβει μόνο
και το αλάτι στην πληγή είναι ο ρυθμός
η αγάπη μου για ’σενα έγινε πόνος
βλεπω το περιβάλλον μα νιώθω να `μαι νεκρός
τελευταίο τετράστιχο να σου πω αδιαφορώ
για το τι θες ξέρεις τώρα θέλω ’γω
τελειώνω αίμα τρέχει απ’ την ψυχή μου
μα πάω στην κόλαση θα πάρω και `σενα μαζί μου

κι έτρεχε αίμα παντού μπαίναμε στον άλλον κόσμο
και είπα να σου στειλω ένα γράμμα
δεν προλαβαίνω όμως με σκότωσες μικρή μου
τώρα πεθαίνω κι εσύ θα ’ρθεις μαζί μου

κι έτρεχε αίμα παντού, μπαίναμε στον άλλον κόσμο
και είπα να σου στείλω ένα γράμμα
δεν προλαβαίνω όμως με σκότωσες μικρή μου
τώρα πεθαίνω κ εσύ θα ’ρθεις μαζί μου

κι έτρεχε αίμα παντού, μπαίναμε στον άλλον κόσμο
και είπα να σου στείλω ένα γράμμα
δεν προλαβαίνω όμως με σκότωσες μικρή μου
τώρα πεθαίνω κ εσύ θα ’ρθεις μαζί μου

κι έτρεχε αίμα παντού, μπαίναμε στον άλλον κόσμο
και είπα να σου στείλω ένα γράμμα
δεν προλαβαίνω όμως με σκότωσες μικρή μου
τώρα πεθαίνω κ εσύ θα ’ρθεις μαζί μου