Όταν σε βλέπω να θυμώνεις,
με φαρμακώνεις, με φαρμακώνεις.
Όταν σε βλέπω να δακρύζεις,
γυαλί και να ραγίζεις και με τσακίζεις,
όταν δακρύζεις.
Όταν σε βλέπω να θυμώνεις,
σκέψου μονάχα πως σ’ αγαπώ.

Αχ, να ’ταν η ζήλεια σου μαχαίρι να κοπώ,
να ησυχάσω, Θε μου, πριν να τρελαθώ.
Είναι σκληρό, μα θα σ’ το πω:
κοντά σου πια δεν μπορώ.

Όταν σε βλέπω να θυμώνεις,
πώς με πληγώνεις, πώς με πληγώνεις!
Όταν σε βλέπω να δακρύζεις,
στα δύο με χωρίζεις, με βασανίζεις,
όταν δακρύζεις.
Όταν σε βλέπω να θυμώνεις,
σκέψου μονάχα πως σ’ αγαπώ.

Αχ, να ’ταν η ζήλεια σου μαχαίρι να κοπώ,
να ησυχάσω, Θε μου, πριν να τρελαθώ.
Είναι σκληρό, μα θα σ’ το πω:
κοντά σου πια δεν μπορώ.