Απόψε ο ντερβισόμαγκας
εμπήκε στην ταβέρνα
και φώναξε του κάπελα:
Όλο τον κόσμο κέρνα!

Βάλε και μένανε να πιω,
γέμισε το ποτήρι,
απόψε για μια αχάριστη
τα πίνω ξεροσφύρι.

Μου `χει ρημάξει τη ζωή
κι όμως την αγαπάω,
και όταν τήνε θυμηθώ,
τα πίνω και μεθάω.