Άκου πώς κλαίει ο μπαγλαμάς,
κλαίει, κορίτσι μου, για μας.
Δάκρυ τα τέλια στάζουνε,
οι δρόμοι μας αλλάζουνε.

Αναστενάζει ο μπαγλαμάς,
δεν ήταν η χαρά για μας.
Πώς να ταιριάξω μ’ άλληνε
ψεύτικε κόσμε γυάλινε;