Ήρθα χάραμα για να σου τραγουδήσω,
να σου παίξω το μινόρε της αυγής,
την καρδιά σου την σκληρή να συγκινήσω
και για λίγο στο παράθυρο να βγεις.

Η καρδιά είναι απ’ αγάπη πληγωμένη
και ετούτη τη στιγμή που τραγουδώ
είναι η σκέψη μου βαθιά συγκινημένη,
αχ, και να `βγαινες για λίγο να σε δω.

Γλυκοχάραξε κι η μέρα πλησιάζει
κι όμως είμαι στο δικό σον το στενό,
ο καημός του χωρισμού με περονιάζει,
σ’ αγαπώ και δε θα πάψω να πονώ.