Πολλές φορές περπάτησα στου Κολωνού τα μέρη
πριν έμπει το φθινόπωρο πριν βγει το καλοκαίρι
τότε που ο ήλιος χάνεται κι η μέρα σουρουπώνει
για να μερεύουν τα θεριά και της καρδιάς οι πόνοι.

Δε μύρισα τ`αγιόκλημα δεν άκουσα τ`αηδόνι
δεν είδα τον Οιδίποδα να σέρνει η Αντιγόνη
μα πίσω απ`τα παράθυρα που κρύβουν τους αντάρτες
ειδα εν`αγόρι σιωπηλό να μελετάει τους χάρτες.

Βλέπει μακριά στο Σείριο και πέρα από το Βέγα
του Άλφα το χαμόγελο τ`αγκάθι του Ωμέγα
βλέπει βαθιά στην άβυσσο να πρασινίζουν λόφοι
κι ο έρωτας κι ο θάνατος παντοτινοί συντρόφοι.

Αγόρι αλαφροϊσκιωτο με τα παλιά βιβλία
που`βαλες πάνω απ`τον καιρό των άστρων τη φιλία
για μια στιγμή στη σκέψη σου και μένα κράτησέ με
πες μου πού να`βρω λίγο φως και παρηγόρησέ με