Άκου τριγύρω όλα απόψε με οδηγούν
να σου πω για τους μικρόνοους που hiphoραγούν
του αγνού μου κώδικα τους τωρινούς παραστάτες
και συγγνώμη που σκαρφάλωσαν απ’ τις δικές μου πλάτες
τους χαϊδολομεγάλοτους, ξεκατινιασμένους,
τους μουλωχτούς αυτάρεσκους καβαλικεμένους
που το τίποτα το ζουν και το γουστάρουν
που γράφουν ανάλογα με τι καπνό φουμάρουν
αρκούντως ηλίθιοι και άνετοι νέοι
οι μούτσοι που βαράγαμε γίναν καπεταναίοι
σε φαντεζί σκαριά που στροβιλίζονται
στη δίνη της ντροπής ξαναβαφτίζονται
άλλοι σε πίστες κοσμικές ραπάρουνε με μένος
για να ‘χει να γελάει ο κάθε πικραμένος
άλλοι γίναν ντουέτα μ’ εθνικιστικές φανφάρες
ο Μπόλεκ και ο Λόλεκ βγαίνουνε με κιθάρες
άλλοι φτιάχνουν φαμίλιες κι ανοίγουν βεντέτες
φούστα μπλούζα το Hip hop μωρέ λεβέντες
κι όλοι μαζί τιμούν το χορηγό τους
και του φιλούν τα πόδια να κρατήσει τ’ όνειρό τους
και εσύ ρωτάς ακόμα γιατί ξέχωρα το πάμε
θα στο πω απλά εγώ τον κώδικα θυμάμαι
τον ξέρω απ’ όλους πιο καλά και τον σέβομαι
για την κατάντια του σιχαίνομαι δε χαίρομαι.

Όταν οι Μικρόνοοι hiphoραγούν
τους ηλίθιους παρέα τους οδηγούν
στην αγορά σε μια βρωμικη μεδίνα
να βρουν χρυσό αυγό από στείρα χήνα.
Όταν οι μικρόνοοι hiphoραγούν
οι ρημαχτές γουστάρουν να οδηγούν
κάθε ηλίθιο ν’ ανταμώσει το πλάνεμα
στα ήσυχα, στα σιωπηλά, στ’ απάνεμα.

Εκεί στ’ απάνεμα που φύλλο δε κουνιέται
κάθε άμοιρος ηλιθιος νικιέται απ’ τη σιγή του,
τη βολή του και την καλοπέρασή του
άδοξα τελειώνοντας την παράστασή του
εδώ στα μέρη όμως που ο Βοριάς λαξεύει
κάθε ανήσυχος βρίσκει ό,τι γυρεύει
και τα’ άφτερα πουλιά μαθαίνουν να πετάνε
αν τη φωτιά μέσα τους κρατάνε
Αγαπημένο μου hip hop μαζί σου ανδρώθηκα
σε βάφτισα low bap και σώθηκα
μα σου κακιώνω όταν τα πάντα αργούν
οι μικρόνοοι όταν hiphoραγούν

Γι’ αυτό εσύ που ξέρεις το ζεις το μεταφέρεις
Μη σκιάζεσαι βρήκες την κρυψώνα για να περάσεις το χειμώνα