Τ`αφεντικό μας, κάλεσε
το παλληκάρι τον Στρατή
να κάτσει του`πε φρόνημα
κι αυτός θα του φανεί.

Στρατή που`ναι τ`αλέγκρο σου
το γέλιο κι η ματιά σου
που`ναι το βρε το βήμα σου
που χάθει η λεβεντιά σου.

Ένας Στρατής κι αν λούφαξε
στ`αφεντικού τη συμβουλή
χιλιάδες οι συνάδελφοι
μυριόστομη φωνή.