Μισό ποτήρι και νερό
τι να σου κρύψω τι να πω
εδώ είναι όλα σκοτεινά
κι εγώ της νύχτας μια σκιά.

Μισοτιμής και καταγής
μισό ποτήρι της βροχής
ήτανε ψεύτικη η χαρά
σαν το φιλί του σινεμά.

Μισό ποτήρι και κρασί
στο πίσω δώμα η ζωή
εκεί που κρύβει μυστικά
τη πρώτη νιότη μου ξανά.

Και εκεί στου δρόμου τα μισά
που`ναι και λύπη και χαρά
στο σώμα και στην πρώτη αφή
χαράζει η νύχτα με γυαλί

Γκρεμίζει τ`όνειρο στη γη
γεμάτη όνειρα κι αυτή
κι εγώ τρελό αερικό
παραπατάω στο κενό.