Στις άσπρες προσευχές
στον φωτεινό σου πυρετό
αποκοιμήσου.
Χρωμάτισα το χθες
σε μια κορνίζα να περνάς
μέσα τη ζωή σου.

Εσένα κοίταξα
και κόπηκε η ανάσα του βοριά
που με χτυπάει .
Χορδές που σπάσανε
κι αλλάξαν οι συνήθειες την αλήθεια
που μας πάει.

Να πάμε ουρανό
να δούμε τον καιρό
χαλάζι και βροχή στάζει και σπάει.
Να πάμε ουρανό
να δούμε τον καιρό
να μείνει κι η ζωή που μας κοιτάει.

Στον κήπο της Εδέμ
μονάχα εσύ χωρίς τα "δεν"
αχ να μπορούσες.
Γύρισαν πίσω οι ευχές
και σε καλούν οι συννεφιές
να τις νικούσες.