Δεν είσαι εδώ, όλα τα χρώματα αγκαλιά
σ’ αναζητούν ψιθυριστά να τα γνωρίσεις.
Δεν είσαι εδώ, τη φλόγα που άναψε βαθειά
πιο μέσα κι από την καρδιά, πώς θα τη σβήσεις;

Ποτέ δεν είχες καταλάβει ότι παντού σε συναντούσα,
μόνο το γέλιο σου ζητούσα κι από το άγγιγμά σου ζούσα.
Ποτέ σου δε θα καταλάβεις ότι παντού σε συναντάω,
είσαι το δάκρυ όταν πονάω, το δάκρυ, το δάκρυ της χαράς.

Θα είμαι εδώ όταν μια μέρα κουραστείς
απ’ όλα εκείνα που θα δεις κι αγανακτήσεις.
Θα είμαι εδώ όταν μια μέρα κουραστείς
από τον κόσμο που ζητάς να κατακτήσεις.

Ποτέ δεν είχες καταλάβει ότι παντού σε συναντούσα,
μόνο το γέλιο σου ζητούσα κι από το άγγιγμά σου ζούσα.
Ποτέ σου δε θα καταλάβεις ότι παντού σε συναντάω,
είσαι το δάκρυ όταν πονάω, το δάκρυ, το δάκρυ της χαράς.