Σ’ένα λιμάνι η ζωή σταματημένη
ψάχνει για λίγο τα σημάδια τα παλιά
μα πόσο πια απ’ το παρελθόν να περιμένει
στο άγριο κύμα πόσο ακόμα να βουτά

Αχ καρδιά μου μπορείς
κι ας μην είναι νωρίς
μια καινούρια γραμμή να χαράξεις,
αχ καρδία μου μπορείς
στα μισά της στροφής
μεσημέρι στον ήλιο ν’ αράξεις

Σ’ ένα καράβι που το λεν αμφιβολία
έμεινες νύχτες μήπως γύριζες εδώ
να ζωγραφίζω τη δική σου παρουσία
μα τελικά την απουσία σου κοιτώ

Αχ καρδιά μου μπορείς...