Τα παιδιά κάτω στο δρόμο
γέλασαν τον αστυνόμο
και τη νύχτα έχουν βάψει
με του φεγγαριού τη βάψη.

Αστυνόμε, αστυνόμε
τρέξε τρέξε να προλάβεις
αστυνόμε, αστυνόμε
τ’ όνειρό μας να συλλάβεις.

Ένα κίτρινο μπαλόνι
είν’ ο ήλιος μες στ’ αλώνι
το τρυπήσανε τ’ αγόρια
και νυχτώνει στ’ ανηφόρια.

Τα παιδιά μ’ ένα σφουγγάρι
σβήνουν τώρα το φεγγάρι
η νυχτιά για να γυρίσει
να τα τα γλυκονανουρίσει.